[vc_row][vc_column][vc_column_text]
آموزش حساسیت گروه های T
“یادگیری تنها چیزی است که ذهن هیچ گاه از آن خسته نمیشود”
آموزش “گروه های T” روش آموزش تجربی است که بروی زمان حال و همین مکان تمرکز میکند، یک گروه ساختار نیافته کوچک با هدف یادگیری. این روش را با نام آموزش حساسیت و یا گروه های L (گروه یادگیری) نیز میشناسند.
هدف آن است که بازخوردهایی از رفتار افراد در گروه را به آنها ارائه کند تا از طریق خود-آگاهی به رشد آنها کمک کند و اعضا شرکت کننده در گروه T احساس میکنند که میتوانند تصمیم های معقول اتخاذ کنند.
از ابتدا در جنبش تحول سازمان، گروه T، گهگاهی با تیم‌های کاری مستقل استفاده می‌شد؛ که چنین استفاده‌ای تا اندازه زیادی راهی را برای تیم سازی ارائه داد. تیم سازی، بر موضوع تشخیص، مشکل‌گشایی، و سازمان تأکید دارد. با وجود این، به موازات نوعی تجربه آموزشی برای افراد، گروه T، برای رشد و تکامل مهارت‌های مهم و شایستگی های مدیریتی در تحقق یک برنامه تحول سازمان، جهت رشد و تکامل شخصی مدیران بسیار متناسب است.
یک گروه T، اساساً گروهی است که ساختار خاصی ندارد، از دستور جلسه گروهی ویژه‌ای برخوردار نیست و از 10 تا 12 عضو و یک آموزش دهنده حرفه‌ای، که به عنوان هماهنگ‌کننده و تسهیل‌گر برای گروه عمل میکند، تشکیل شده است.
داده‌های اطلاعاتی برای بحث، داده‌های حاصله از تعامل اعضای گروه، به موازات تلاش آنها جهت ایجاد یک جامعه پایا و ماندگار است. اعمال، واکنش‌ها، تعاملات و احساسات اعضاء، به همراه داده های ذکر شده، در گروه مورد بحث قرار می‌گیرند. گروه، نوعاً جلساتی دو تا سه هفته یک بار برگزار میکند.
مفاد مفهومی مربوط به روابط متقابل شخصی، نظریه شخصیت فردی، و پویایی‌های گروهی، بخشی از برنامه گروه هستند؛ اما ابزار عمده یادگیری، تجربه گروه است. آموخته‌های حاصله از گروه T، برای افراد مختلف متغیر است؛ اما معمولاً این آموخته‌ها، شامل آموختن شایستگی(به ویژه شایستگی های مدیریتی) بیشتر در روابط متقابل شخصی؛ یادگیری بیشتر در مورد خود، به عنوان یک شخص؛ آموختن این که دیگران، چگونه در برابر رفتار فرد واکنش نشان می‌دهند؛ و آموختن در مورد پویایی‌های شکل‌گیری گروه، هنجارها و رشد گروه می‌شود. (بنه، برادفورد، و رونالد لیپیت)
اهداف روش آموزش حساسیت – گروه T :
1ـ یکی از نتایج مورد انتظار از مشارکت در این برنامه، افزایش آگاهی و حساسیت نسبت به واکنش‌ها و حالات احساسی خود و دیگران است.
2ـ دیگر هدف مورد نظر، توانایی بیشتر درک و آموختن از تبعات اقدامات خود، از طریق توجه به احساسات خود و دیگران است. تأکید بر روی حساسیت نسبت به حالات ابراز شده به وسیله رفتار دیگران، و توانایی استفاده از بازخورد در درک رفتاری فرد، متمرکز می‌شود.
3ـ اعضای گروه، همچنین تلاش میکنند تا تبیین و توسعه ارزش‌ها و اهداف شخصی همساز را با یک رویکرد دموکراتیک و عملی نسبت به مسائل و تصمیم و عمل شخصی، موجب شوند.
4ـ هدف دیگر، تکامل مفاهیم و بینش های نظری است که به عنوان ابزاری جهت ارتباط دادن ارزش‌ها اهداف، و مقاصد شخصی، به رفتارهایی که با این عوامل درونی و با مقتضیات زمان سازگار هستند، به کار خواهد رفت. یکی از منابع مهم مفاهیم معتبر، یافته‌ها و روش شناسی‌های علوم رفتاری است….
5ـ همه برنامه‌های آزمایشگاهی، تحقق اثر بخشی رفتاری در تعاملات محیطی را پرورش می‌دهند. آموختن تفاهیم، تدوین اهداف، تبیین ارزش‌ها، و حتی دستیابی به بینش معتبر در مورد خود نسبت به تکامل مهارت‌های عملکردی ضروری، برای ابراز آن در تعاملات واقعی و اجتماعی، مقدم است. به همین دلیل، برنامه‌های کارگاهی، به طور طبیعی بر توسعه مهارت‌های رفتاری، برای حمایت بهتر از انسجام اهداف و اعمال، متمرکز گردند.
گروه T، یک آزمایشگاه یادگیری مؤثر است؛ جایی است که افراد، از معنا و تبعات رفتار خود و دیگران و پویایی‌های تشخیص و انجام اقدامات شخصی و گروهی مؤثرتر، توأم است. بنابراین گروه T می‌تواند با شایستگی بیشتر مهارت‌های اساسی ضروری برای انجام اقدامات محوله در سازمان را به افراد ارائه دهد.
کاربردهای گروه T در ارتباط با تحول سازمان، متغیر هستند، ولی این روش در معرفی اعضای کلیدی سازمان به گروه، و موضوعات فرایند متقابل شخصی، و نیز برای افزایش مهارت‌های اساسی در ارتباط با پویایی‌های گروهی متقابل شخصی، نقش مؤثری ایفا میکند.
منبع: مدیریت تحول، وندال فرنچ، سسیل اچ. بل، ترجمه دکتر سیدمحمد الوانی، دکتر حسن دانایی فرد
[/vc_column_text][vc_gallery interval=”3″ images=”7843,7844,7846,7847,7849,7850,7851″ title=”نمونه جلسات آموزش گروه های T توسط تیم مدیرپدیا”][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text]