چقدر خودتان را میشناسید؟ پنجره جوهری ابزاری برای خودشناسی و توسعه فردی

[vc_row][vc_column][vc_column_text]

پنجره جوهری – ذهن ما با چهار بخش متفاوت

حال که آزمون پنجره جوهری را انجام داده و نتیجه آن را به دست آورده اید. برای بررسی وضعیت خود در این آزمون از محور مختصات ذیل استفاده کنید. بروی محور افقی امتیاز پذیرش بازخورد را پیدا کرده و آن را به طرف پایین با یک خط نازک ادامه دهید. بروی محور عمودی امتیاز خودابرازی را پیدا کرده و از آنجا یک خط نازک به سمت راست این ماتریس مختصات ترسیم نمایید محل تلاقی این دو خط به صورت یک نقطه خواهد بود که تعیین کننده پنجره گشوده برای شماست.

 

 

برای تفسیر مفهوم وضعیت پنجره گشوده خود ادامه مقاله را مطالعه نمایید:

بخش بزرگی از تصویر کلی از خود و «خود پنداره»  انسان از طریق بازخوردی که از پدیده‌های پیرامون خویش به دست می‌آورد شکل می‌گیرد. گاهی افراد ادراک ناصحیحی از خود دارند که خود هم معلول ارتباط ناصحیح و دشواری‌های ارتباط میان انسانهاست و هم علت آن. تفاوتهای بارزی میان ادراک ما و ادراک دیگران وجود دارد.

یکی از الگوهای بسیار جالب و مورد توجه در تصویر کردن سطح آگاهی در رفتار انسانی، پنجره جوهری است. این نام از ابتدای نام‌های کوچک دو روان شناس که مدل را طراحی کرده‌اند، یعنی «جوزف لوفت[1]» و «هری اینگهام[2]» گرفته شده است. این الگو راهی برای بررسی مسائل ارتباطات درون فردی و بین فردی است.

مفهوم خانه های پنجره جوهری

این چهارخانه هر یک، خانه‌ای از یک پنجره بزرگ است. اندازه هر خانه نشان دهنده آگاهی – به وسیله خود فرد یا به وسیله دیگران – از رفتار، احساسات و انگیزه‌های خود است. اندازه خانه‌های پنجره جوهری تغییر می‌کنند و براساس شرایط حاکم، بزرگی و کوچکی آنها مشخص می‌شود. [3]

خانه 1 – منطقه گشوده

نشان دهنده گشودگی عمومی فرد نسبت به جهان و نمایانگر اشتیاق او برای شناخته شدن توسط دیگران است. این قسمت شامل جنبه‌هائی از شخصیت فرد است که برای او و دیگران معلوم است. این قسمت مهم‌ترین و ارزنده‌ترین بخش برای ارتباط بین اشخاص است. با گسترده شدن آن، فرد توان آن را می‌یابد که توسط دیگران شناخته شده و آنان نیز با شناخت بهتر از او به او نزدیک شده فراگرد ارتباطی، شکلی دلپسند بگیرد.

خانه 2 – منطقه کور

شامل آن دسته از ویژگی‌هائی از خود است که دیگران آن را مشاهده می‌کنند و به راحتی آن را درمی‌یابند ولی برای خود فرد قابل دسترس نیست. شاید شما در محاوره و گفتگو عادت دارید ناخواسته و غیر عمدی به دیگران مجال ندهید و کاملاً بخواهید شرایط را در اختیار خود بگیرید ولی خودتان متوجه نباشید یا شاید شما خود راکاملاً جدی می‌دانید اما اطرافیان چنین عقیده‌ای درباره شما نداشته باشند.

ممکن است شما خود را بسیار توانا و دارای اعتماد به نفس بدانید در حالی که چنین نیست و دیگران از شما رفتارهای عصبی می‌بینند. شاید خود شما توجهی به آنها ندارید ولی دیگران به خوبی آن را درک می‌کنند.

 خانه 3-  منطقه پنهان

شما کسی هستید که درباره ابراز برخی افکار و واقعیات مربوط به خود، احتیاط لازم را معمول می‌کنید، این خانه چیزهائی است که شما ترجیح می‌دهید آنها را نزد خود و محرمانه نگه دارید و به دیگران منتقل نکنید. شما سعی در گشودن راز دل خود نمی‌کنید و نمی‌گذارید دیگران به ضمیر شما پی ببرند. مثلاً راجع به درآمد، مشکلات خانوادگی و احساس شما، ارتباط را به نحوی محدود می‌کنید که دیگران به راحتی به آن پی نمی‌برند.

خانه 4-  منطقه ناشناخته

چیزهایی است که هم برای شما و هم برای دیگران ناشناخته است. شامل آن دسته از خصوصیاتی است که در ضمیر ناخودآگاه خود نقش بسته و عبارتند از تواناییهای ناشناخته فرد. باز شدن این پنجره بستگی به موقعیت های جدیدی از تعامل میان انسانها دارد که در آن رفتارهای جدید از ما سر میزند که خود قبلا از آنها بی اطلاع بودیم.

چهارخانه «پنجره جوهری» به یکدیگر وابسته‌اند: تغییر در یک خانه باعث ایجاد دگرگونی در خانه‌های دیگر می‌شود. چنانچه شما بخشی از آنچه را در منطقه پنهان است آشکار کنید، آن را جزئی از خانه گشوده خواهید کرد. به عبارت دیگر، با آشکار کردن قسمتی از ویژگی‌های پنهان خویش، قسمت گشوده را وسیع‌تر نموده و زمینه را برای ارتباط بهتر و مؤثرتر هموار خواهیم کرد.

زمانی که دوستی از رفتارهای ناشناخته برای شما می‌گوید و شما را نسبت به رفتار شما آگاه می‌کند از اندازه قسمت کور کاسته و به اندازه قسمت گشوده افزوده می‌شود. این ممکن است در تمام موارد خوشایند نباشد. مثلاً بیان اینکه شخصی عصبی است، ممکن است نه تنها کار را بهبود نبخشد، بلکه بر عکس او را بیشتر عصبی کند و با دشواری بیشتر در ارتباط روی آورد.

 از آنجا که ممکن است افشا و گشودگی یک احساس یا ادراک نابجا، موجب لطمه و صدمه زیادی به دوستان و بستگان شود توصیه می‌شود صبر و بصیرت بیشتری در افشای منطقه کور دوستان خود نشان دهید.

لوفت پیشنهاد می‌کند برای ایجاد ارتباط بهتر و رسیدن به نقطه تفاهم، منطقه گشوده را باید گسترش داد. برای این هدف باید خود را بهتر شناخت و ترتیبی اتخاذ کرد که دیگران نیز به خوبی ما را بشناسند و به تجارب و تواناییهای ما پی ببرند. او همچنین بر این باور است که شناخت بیشتر و بهتر از خود در ارتباط با دیگران موجب مناعت و فزونی منزلت و خودپذیری می‌شود. اگر شما در مورد خود و دیگران اطلاعاتی نسبتاً قابل ملاحظه کسب کنید، خود و آنها را بهتر می‌شناسید و می‌توانید پنجره جوهری خود را بهتر شکل دهید. یک پنجره گسترده و به عبارتی تکامل یافته به  این شکل می‌باشد:

 

[1] Joseph Luft

[2] Harry Ingham

[3] Joseph Luft, Human interaction, 1989[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_masonry_grid post_type=”wpt_test” max_items=”2″ grid_id=”vc_gid:1602687249917-1b42e941-9977-10″][/vc_column][/vc_row]